ابتسامه وسلام

تك تك تك تك

لا انامش قايمه بدور منبه ولا حاجه .... انا بتكتك من البرد ....

بقالى يومين واخده اقامة جبريه فى السرير

متكسره من كتر المشى اللى انا مشيته والبركه فى احمد الصباغ وزهرة وهمس الاحباب

مش عارفه كانت دى رجليهم ولا دى كانت ايه .....مفيش الا انا والغلبانه كيكى اللى مدمرين

وانااقلهم ياناس حرام .... طب مفيش حد يشيلنى .... ولا الهوا

المهم اتقابلت انا وزهرة وروحنا مستشفى الهلال الاحمر وبعد دوخه صغننه اتقابلنا فى المدونين

وشوية ودخلنا المستشفى .... وبعديها روحنا على معهد ناصر ....


و زى ما اتكتب فى بعض المدونات كدا .... ان لقينا فيه ناس مبتور رجليهم

واللى لقينا ابنهم توفى .... وفيه ناس فى العنايه المركزة

بصراحه مش عارفه اقول ايه ... مش على المناظر ... لالا على الاحساس اللى عشناه

مش هقول انها كلها مشاعر حزن ولا هقول مشاعر عجز ....

عجز من انهم زياده عن التلت الاف مصاب وما دخل مصر للعلاج الا اقل من ميه وخمسن جريح فقط

حزن من رفض الحكومة المعفنه دى من منع تصدير الغاز اللى المحكمة طلعت مرتين حكم بمنع تصديره

وبالرغم ان كنت حزينة لما شوفتهم ومكسوفه منهم ... بس بصراحه ضحكت

ايوا ضحكت لما لقيت فيه ناس بتبتسم وبتضحك رغم التعب اللى هما فيه .... ومبسوطة اننا بنزورهم

واد ايه الزيارده دى بتفرحهم واسعدتهم ....

وكمان حسيت بفخر شديد اوى ... انهم من عرب زى ومسلمين وبالرغم من الالم والتعب اللى هما فيه

عندهم اصرار وحماس شديد بعد ما ربنا يشفيهم ورجعو بلدهم لا قصدى بلدنا

ان قدامهم حاجه من اتنين لاما النصر لاما الشهاده ....

وبرضو حسيت برضا وايمان نابع من كل اب فقد ابنه وكل ام بتتمنى بنتها ربنا يشفيها

وكلهم ثبات وقناعه ورضا من ربنا وكل اللى بيعملوه بيصلو وبيدعو ربنا لاولادهم وان ربنا ينصرهم

واللى اثر فيا جامد جدا ... الام اللى بنتها فى العنايه المركزة

بجد كلامها مش عارفه اوصفو ... بالرغم اننا استنينا لحد ما خلصت صلاه

ومش عارفه حسيت من كلامها ان عندها يقين ان ربنا يشفى بنتها وفى نفس الوقت حسيت ان عندها قناعه

ورضا لو لاقدر الله ما كتبلها الشفى .... وفى كلتا الحالتين وشها مليان ايمان وحب

وبالرغم من كدا رفضت اى هديه وكان مبررها ان فيه ناس محتاجه اكتر منها

بجد انا بحسد الناس دى على اللى هما فيه ..... ايه الحب والقناعه والرضا والايمان دا كلو

احساس حلو صح ... تخيلو باه اللى عايشينه فعلا ....

بصراحه انا اخدتلى جرعه تمام ... فخر وحماس وحب وايمان وقناعه ورضا باللى كتبهولنا ربنا

وفى نفس الوقت عدم استسلام وامل فى بكره احسن ... وان احنا فى جميع الحالات كسبانين

سواء شهاده ولا نصر ....

غير كمان اللى خلانى فرحانه ومبسوطة اوى اننا لقين ناس كتير زارتهم وفيه ناس كانت بتزورهم

فى نفس الوقت اللى كنا فيه .... وكنت فرحانه لما لقيت ناس بتسالنى فين مكان الفلسطنيين

بجد بجد حاجه كدا تفرح .... وجه فى بالى سؤال هو لازم يبقى فيه كارثه ولا مصيبه

علشان نقف جنب بعضنا ... علشان نساعد بعضنا ...

علشان نحب بعضنا ... علشان نتقرب من ربنا ومن بعضنا

يعنى الخلاصه ... الزياره عباره عن ابتسامه وسلام بس